Voor mijn
bedrijf heb ik een website.
Gebouwd en
beheerd door Ex, die ook de inhoud zou verzorgen. Dat was in de tijd dat het
erop leek dat hij echt iets wilde maken van zijn eigen tekstbureau. Helaas had
hij geen tijd om teksten voor mijn website te schrijven. En na de scheiding
hoefde hij dat al helemaal niet meer te doen.
Vrij snel na
de scheiding nam ik het beheer van mijn eigen website over. De overdracht van
beheer ging vrij gemakkelijk en met mijn nieuwe wachtwoord meende ik alles
onder controle te hebben. Volgens Ex had ik verder geen (technische) informatie
en wachtwoorden meer nodig, ik kon alles zelf regelen via mijn controlepaneel. Nog
steeds was de website ‘in aanbouw’, dus al te veel stelde dat beheer niet voor.
De enkele keer dat iets me niet duidelijk was, kon ik terugvallen op de goede
helpdesk van de domeinbeheerder.
Afgelopen
weken bleek dat het toch allemaal niet zo simpel was. De domeinbeheerder had
wat technische aanpassingen gedaan, waarna ik ook een aantal technische aanpassingen
moest plegen op mijn website. En toen bleken er meer functies te zijn waarvoor
ik wachtwoorden nodig had. Die ik dus niet had. De helpdesk loodste me door
deze obstakels heen. Echt, een goede helpdesk is goud waard.
Afgelopen
winter heb ik tijdens een cursus een nieuwe website ‘gebouwd’ en voor de
teksten heb ik iemand in de arm genomen. Deze maand wordt eindelijk de oude,
lege website verruild voor de nieuwe, mét inhoud. Hiervoor heb ik de hulp
ingeroepen van iemand die daar verstand van heeft.
Toen ik een
laatste blik op de oude website wilde werpen, kreeg ik een foutmelding. Weer de
helpdesk aangesproken. Bij het eenvoudig wijzigen van een aantal wachtwoorden
een paar dagen daarvoor, was een diepverborgen wachtwoord over het hoofd
gezien, waardoor niks meer wilde werken. En voor het zoeken en vervangen van dat
diepverborgen wachtwoord, het standaard wachtwoord van Ex, moest ik heel diep
graven en met nieuwe software aan de slag.
En toen
stortte ik even in, vervloekte Ex in stilte en plengde wat traantjes.
Na een paar
wanhopige minuten heb ik (net als na de scheiding) diep ademgehaald en ben aan
de slag gegaan. En zowaar, het lukte.
Wijze les:
voor dit soort dingen liever geen goedbedoelende amateurs in familie- of
vriendenkring inschakelen. En waar mogelijk vinger op de pols houden en de
benodigde informatie verzamelen. Zodat in noodgevallen zelf ingrijpen mogelijk
is.
Of die
informatie doorgeven aan iemand die er meer verstand van heeft.
