Tijdens mijn koffiepauze kijk ik op Twitter, Facebook en lees mijn
e-mail.
Ik vraag me oprecht af waar mensen de tijd vandaan halen om al die ‘leuke’
filmpjes en spreuken op internet te vinden, te bekijken en te delen. Om maar te
zwijgen over de vele weblogs waarvoor reclame wordt gemaakt.
Op Twitter schakel ik bij sommige mensen de RT-functie uit, waarna ik
van hen (bijna) niks meer voorbij zie
komen.
Op Facebook schakel ik regelmatig websites met ‘levenswijsheden’ uit,
waarna blijkt dat sommige mensen weinig of niks over zichzelf te melden hebben.
Niet dat ik iets interessants te melden heb, maar goed, het is niet
voor niets dat ik weinig van me laat horen via sociale media.