donderdag 30 april 2015

Mevrouwtje Eigenwijs


Pff, wat een dag, gisteren.
Het begon met mijn e-mailprogramma dat opeens geen e-mails van mijn zakelijke website kon ontvangen.
Tijdens het ‘oplossen’ van dit probleem, verwijderde ik een van de drie e-mailaccounts. Per ongeluk, dat snap je.
Grote paniek.
Gelukkig zijn daar backups voor bedoeld. Alleen wilde de map op de externe harde schijf maar niet openen.
Grote paniek.
Het bedrijf dat helpt bij onderhoud van de pc doet niet aan spoedklussen. Of morgen ook goed is.
Grote paniek.
Ah, de computerwinkel. Bij aanschaf hadden ze aangeboden om alles van de laptop over te zetten op de nieuwe pc. Nee, mevrouwtje Eigenwijs zou dat zelf wel doen. Dat was nog steeds niet gebeurd en gelukkig, ik mocht langskomen met externe harde schijf en pc, zij zouden het e-mailprogramma en de  backup daarvan op de pc zetten.
Paniek ebde weg. De toestand werd zorgelijk, met voorzichtige hoop op een goede afloop.
Het backup-bestand bleek heel groot te zijn. Daar verbaasden ze zich over in de winkel, dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Voor zover ik kan zien, wordt dat veroorzaakt doordat het backupprogramma geen enkele backup verwijdert of overschrijft. Met als gevolg dat mijn e-mailprogramma vol staat met overbodige backups, die moeilijk te verwijderen zijn. En soms helemaal niet.
Tijd voor drastische maatregelen. Hopelijk lukt het vandaag goede hulptroepen te regelen. Mevrouwtje Eigenwijs gooit de handdoek in deze digitale ring.

woensdag 22 april 2015

Belast


Formulieren en ik, geen goede combinatie.
Een simpele vraag roept bij mij diverse antwoorden op en dan komt de twijfel: wat bedoelen ze precies? Wat moet ik antwoorden?  Geef ik wel voldoende informatie? Heb ik het echt wel goed begrepen?
En zo kan het gebeuren dat ik voor het eerst in jaren weer zelf aangifte omzetbelasting doe en besef dat niet alle rubrieken duidelijk zijn. Voor mij.
Zucht.
De dag van mijn financieel adviseur begint weer goed, zodra ze haar e-mails opent…

donderdag 16 april 2015

Ineenstorting



Voor mijn bedrijf heb ik een website.

Gebouwd en beheerd door Ex, die ook de inhoud zou verzorgen. Dat was in de tijd dat het erop leek dat hij echt iets wilde maken van zijn eigen tekstbureau. Helaas had hij geen tijd om teksten voor mijn website te schrijven. En na de scheiding hoefde hij dat al helemaal niet meer te doen.

Vrij snel na de scheiding nam ik het beheer van mijn eigen website over. De overdracht van beheer ging vrij gemakkelijk en met mijn nieuwe wachtwoord meende ik alles onder controle te hebben. Volgens Ex had ik verder geen (technische) informatie en wachtwoorden meer nodig, ik kon alles zelf regelen via mijn controlepaneel. Nog steeds was de website ‘in aanbouw’, dus al te veel stelde dat beheer niet voor. De enkele keer dat iets me niet duidelijk was, kon ik terugvallen op de goede helpdesk van de domeinbeheerder.

Afgelopen weken bleek dat het toch allemaal niet zo simpel was. De domeinbeheerder had wat technische aanpassingen gedaan, waarna ik ook een aantal technische aanpassingen moest plegen op mijn website. En toen bleken er meer functies te zijn waarvoor ik wachtwoorden nodig had. Die ik dus niet had. De helpdesk loodste me door deze obstakels heen. Echt, een goede helpdesk is goud waard.

Afgelopen winter heb ik tijdens een cursus een nieuwe website ‘gebouwd’ en voor de teksten heb ik iemand in de arm genomen. Deze maand wordt eindelijk de oude, lege website verruild voor de nieuwe, mét inhoud. Hiervoor heb ik de hulp ingeroepen van iemand die daar verstand van heeft.

Toen ik een laatste blik op de oude website wilde werpen, kreeg ik een foutmelding. Weer de helpdesk aangesproken. Bij het eenvoudig wijzigen van een aantal wachtwoorden een paar dagen daarvoor, was een diepverborgen wachtwoord over het hoofd gezien, waardoor niks meer wilde werken. En voor het zoeken en vervangen van dat diepverborgen wachtwoord, het standaard wachtwoord van Ex, moest ik heel diep graven en met nieuwe software aan de slag.

En toen stortte ik even in, vervloekte Ex in stilte en plengde wat traantjes.

Na een paar wanhopige minuten heb ik (net als na de scheiding) diep ademgehaald en ben aan de slag gegaan. En zowaar, het lukte.

Wijze les: voor dit soort dingen liever geen goedbedoelende amateurs in familie- of vriendenkring inschakelen. En waar mogelijk vinger op de pols houden en de benodigde informatie verzamelen. Zodat in noodgevallen zelf ingrijpen mogelijk is.
Of die informatie doorgeven aan iemand die er meer verstand van heeft.  

zaterdag 11 april 2015

Soms pakt het goed uit


Soms word ik moe van mijn uitstelgedrag.
Soms leidt mijn uitstelgedrag me op het goede moment naar iets wat ik zocht, wat ik anders zou hebben gemist.
Altijd ben ik me ervan bewust dat die goede uitkomsten geen excuus zijn om deze goede/slechte gewoonte te koesteren.